Wat is wandelen
Voor de mens een noodzaak
Eeuwenlang was wandelen (lopen) voor de mens een noodzaak, om van het ene naar het andere punt te kunnen komen.
Paard en wagen, postkoets, trekschuit e.d. stelden de mens in staat zich makkelijker te verplaatsen, maar pas nadat andere vormen van vervoer (fiets, tram, bus, trein en later vooral de auto) bereikbaar werden voor de grote massa, was het lopend afleggen van grote afstanden geen pure noodzaak meer.
Vanaf dat moment kon lopen (wandelen) een vorm van vrijetijdsbesteding worden, een sport.
Sport voor jong en oud
Een sport voor (bijna) iedereen: van heel jong, tot heel oud. Immers: deze sport kent geen tijdwaarnemers om de prestaties te meten.
Nee, iedereen levert zijn of haar prestatie, op eigen niveau.
Of men nu tachtig kilometer in tien uur aflegt of een hele dag uittrekt voor een tocht van vijf kilometer, men beoefent de wandelsport op zijn eigen niveau, op tijden die het beste uitkomen en in het gezelschap dat de wandelaar zelf verkiest.
Geen wonder dus dat het wandelen een grote schare liefhebbers telt.
Liefhebbers van een gezonde manier van bewegen (op een enkele blaar na zijn blessures in deze tak van buitensport vrijwel onbekend), van gezelligheid (er is onderweg alle tijd voor een babbel met andere deelnemers) en van de natuur.
Wie dat wil, vindt in het wandelen bovendien een uitdaging. De uitdaging om een bepaalde afstand lopend af te leggen. Beginnend met vijf, tien of vijftien kilometer, kan die uitdaging uitgroeien tot wandelingen van veertig, vijftig of meer kilometer, al dan niet tijdens een meerdaagse tocht.
De meeste georganiseerde wandeltochten zijn in het weekeinde, maar wie zelf wil uitmaken wanneer hij wandelt, kan kiezen voor de zogenaamde recreatieve wandelpaden. Een dicht netwerk van deze paden doorkruist Nederland en
is op alle dagen te bewandelen, waarbij de wandelaar zelf de per dag af te leggen afstand bepaalt.
De ene wandelaar wil er in z’n eentje opuittrekken om in de natuur z’n gedachten de vrije loop te laten.
De ander loopt graag samen met een vriend of vriendin, of met het gezin.
Weer anderen verkiezen het wandelen in groepsverband via wandelsportverenigingen, waarvan de leden
gezamenlijk wandeltochten bezoeken.
Juist deze variatie in beoefening mogelijkheden maakt wandelen bij uitstek tot een sport die voor bijna
iedereen geschikt is.
Waarom georganiseerde tochten lopen?
Algemeen
Een groot deel van al die wandelaars beleeft veel plezier aan het wandelen in georganiseerd verband, dat wil zeggen
aan het deelnemen aan tochten die worden georganiseerd door wandelsportverenigingen of -bonden.
Waarom, zo vraagt u zich wellicht af. Iemand die wil wandelen kan toch gewoon de huisdeur achter zich
dichttrekken en een stuk gaan stappen?
Dit valt niet te ontkennen. Waarom kiezen dan toch ieder weekeinde duizenden voor een georganiseerde wandeltocht?
Misschien vanwege de gezelligheid?
Je ontmoet mensen die dezelfde liefhebberij hebben. Onderweg raak je, ook met wildvreemden,
makkelijk in gesprek.
Vanwege de natuur?
De routes van deze tochten leiden vaak door de mooiste stukjes natuur in de omgeving.
Vanwege de prestatie?
Door in te schrijven voor een bepaalde afstand word je gestimuleerd door te zetten, ook al wordt de weersgesteldheid eens wat minder en heb je niet zoveel zin meer.
Hoe gaat het toe bij een georganiseerde wandeltocht?
U heeft besloten eens aan een georganiseerde wandeltocht deel te nemen.
Hoe gaat het er bij die tochten eigenlijk aan toe?
Allereerst moet duidelijk zijn dat iedereen aan een dergelijke wandeltocht kan deelnemen.
In tegenstelling tot de meeste andere sporten is het bij de wandelsport niet zo, dat men lid van een vereniging of bond moet zijn om te kunnen meedoen.
Integendeel: niet-leden zijn van harte welkom, al betalen ze voor hun deelname meestal wel iets meer dan een lid van de wandelbond kWbn.
Afmelden na het wandelen van een georganiseerde tocht voorkomt dat de organisatoren een zoekactie naar u op touw zetten. Let op: de inschrijfbureaus kennen een sluitingstijdstip.
Op de in de publicaties rond de tocht aangegeven tijd meldt u zich in het startbureau.
Het inschrijfbureau stelt een beschrijving van de route van de door u gekozen afstand beschikbaar.
U betaalt het inschrijfbedrag (een paar euro, of iets meer indien u na afloop een herinnering aan de tocht wilt ontvangen) en kunt vervolgens op pad gaan.
Let in het begin wel op hoe de route is gemarkeerd (meestal pijlen of gekleurde bordjes) de betekenis is op de routebeschrijving of in het startlokaal aangegeven.
In de meeste routes is onderweg een rustplaats gecreëerd (nu eens een tent in het bos, dan weer een restaurant). Als dit niet is geregeld dan kan van de aanwezige horecagelegenheden gebruik worden gemaakt.
Geheel in uw eigen tempo kunt u de door u gekozen afstand afleggen.
U kunt rusten zolang en zo vaak u wilt en genieten van de natuur en eventuele bezienswaardigheden onderweg.
Wel wordt verwacht dat u vóór sluitingstijd (staat meestal op de routebeschrijving aangegeven) terug bent in het startbureau en zich daar afmeldt, ook als u “zonder beloning” hebt gelopen en dus na terugkomst geen herinnering
in ontvangst hoeft te nemen.
Noodzaak om te bewegen volgens Prof. Dr.Erik Scherder klik hier
Nog meer informatie op:
Zodra de prille lentezon de wandeltijd inluidt,
dan trekken door ons hele land weer stoere groepen uit.
Dan wordt gesjouwd, gezwoegd, getraind vol ware tippelgeest,
want iedereen bereidt zich voor op het vierdaagse feest.
Zelf een weg van duizend mijl begint met één enkele stap.
Wachten leert je de wandelgangen kennen van je gedachten.
Wandelen hoef je niet te leren, het loopt vanzelf.
Je hoeft geen globe-trotter te zijn om met ons te lopen.
Zorg ervoor dat je het doel gemakkelijk kunt raken en onmogelijk kunt missen.
Wandelsportvereniging ‘t Zand Middelburg